MoChride

Ik denk aan een schilderij dat ik gemaakt heb, al weer jaren geleden. Vallende vrouwen heette het. Veel van mijn schilderijen uit die tijd vonden hun oorsprong in mijn verwarring over woorden. Er stonden geen mannen op dat schilderij, maar het ging wel over mannen, over het soort dat vrouwen doet vallen. Ik schreef die mannen geen enkele bedoeling toe. Ze leken op het weer, ze hadden geen verstand. Ze doordrenkten je alleen maar, of troffen je als een bliksemflits, en gingen dan weer verder, gedachteloos als een sneeuwstorm. Of ze leken op rotsen, een rij scherpe gladde rotsen met puntige randen. Je kon voorzichtig tussen die rotsen lopen, b

bravely I look further than I see knowing things I know I cannot be, not now I'm so aware of where I am, but I don't know where that is and there's something right in front of me and I touch the fingers of my hand and I wonder if it's me holding on and on to theories of prosperity someone who can promise me I believe in me tomorrow I was nothing, yesterday I'll be time has fooled me into thinking it's a part of me nothing in this room but empty space no me, no world, no mind, no face touch the fingers of my hand and tell me if it's me holding on and on to Love, what else is real a religion that appeals to me I believe in me

Why is it so damned hard to let go of things, even though they keep torturing you and you know with all your heart that there will never be a happy ending. I really wonder why we are so masochistic and self-destructive most of the time. Probably because it is not much fun to realize what a hollow life we've been living so far. Well, I just hope that someday I'll be strong enough to do the right thing! :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: When I grow up I want to be a forester Run through the moss on high heels That's what I'll do Throwing out a boomerang Waiting for it to come back to me When I gro